Muzykoterapia ma na celu zapoznanie dzieci z zagadnieniem różnorodności świata dźwięku.

Samo pojęcie dźwięku jako dziedziny interdyscyplinarnej jest niezwykle złożone i wymagałoby  bardzo szerokiego omówienia. Nadmienię tylko, że aby zrozumieć dźwięk należy zapoznać się z takimi dziedzinami jak matematyka, fizyka, geometria, geometria dźwięku, muzyka, cymatyka, a nawet fotometria.

Instrumenty, które wykorzystuję w warsztatach muzykoterapeutycznych  to kamertony terapeutyczne, kalimby, dzwonki, bębny, misy śpiewające, kołatki i małe gongi.

Są to unikalne instrumenty, a ich historia sięga często kilku tysięcy lat. Znane były w starożytnym Egipcie, Grecji oraz dalekiej Azji.

Zajęcia prowadzone są z dziećmi zdrowymi jak również z dziećmi z różnymi dysfunkcjami rozwojowymi.

Dzieci zapoznają się z instrumentami poprzez dotyk, grę i słuchanie wydobywanych przez nie dźwięków. Dzięki temu pobudzona zostaje wyobraźnia i kreatywność słuchaczy.

Ważne i absolutnie fantastyczne i wspaniałe rezultaty takich warsztatów to kształtowanie wrażliwości dzieci na różnorodność dźwięków oraz rozwijanie wiedzy o dźwięku i jego związku ze światem przyrody, a także  rozwój postawy twórczej dzieci, w tym umiejętności plastycznych  (sztuka wizualizacji dźwięku) poprzez zestawienia kolorów, kształtów geometrycznych i abstrakcyjnych, postaci, wymyślanie krótkich opowieści itp.

Celem warsztatów jest również poznanie i utrwalenie zasad higieny życia w bliskości z naturą, dźwiękiem i ciszą oraz uwrażliwienie dzieci na piękno otaczającego nas świata.

Oprócz zabawy środkiem dodanym jest nauczenie dzieci wyrażania uczuć i emocji za pomocą dźwięku.

Odpowiednie dźwięki i muzyka są nieocenionym i znakomitym środkiem relaksującym i terapeutycznym, a jej słuchanie jest źródłem radości, wyciszenia, odprężenia, rozładowania energii, stresu oraz zaspokojeniem potrzeb emocjonalnych i rozwinięciem uczuć wyższych.